Janine & Heidi bij kinderboerderij Didam
Door Francina te Booij, correspondent vrijwilligersverhalen
In het gebouw van de Kinderboerderij Didam word ik ontvangen door 2 enthousiaste dames.
Direct voel ik me omringd door allerlei dieren: baardagame Coco en vrolijk fluitende cavia’s.
Janine en Heidi vertellen dat er net een aantal nieuwe kameraadjes voor de cavia’s bijgekomen zijn en dat ze echt nog even aan elkaar moeten wennen. Het klinkt gezellig.
We gaan aan de lange, gezellige tafel zitten en Heidi vraagt of ik ook een kopje koffie wil.
Ondertussen koerden een paar kleine duifjes in een hok en kan ik nog net Coco ontdekken in zijn terrarium.
![]() | ![]() |
Janine vertelt dat aan deze lange tafel de kinderen op woensdagmiddag komen knutselen. Het samen met deze kinderen creatief bezig zijn vind ik erg leuk, zegt Janine. We maken van alles en nog wat, van allerlei materialen. De groep kan nu niet te groot zijn, want dan heb ik daar echt hulp bij nodig.
Het zou leuk zijn als iemand daar tijd voor heeft.
Maar natuurlijk vindt ze de verzorging van de dieren ook erg fijn en dat doet ze met liefde. De dieren zijn heel dankbaar en dat is onvoorwaardelijk. Dieren zijn oprecht en hebben geen vooroordelen.
Er is een ochtendploeg en een avondploeg, want de dieren hebben minimaal 2 maal per dag zorg en aandacht nodig. En zegt Janine: ’s-Avond moeten de kippen op stok, in de zomer later dan in de winter, dat zijn karweitjes die ik leuk vind, maar die wel gedaan moeten worden.
Er zijn echt heel veel taken op een kinderboerderij, en er is ook altijd wel iets waar iemand goed in is:
de stoep vegen, hokken repareren, ramen zemen, dieren knuffelen en ga zo maar door.
![]() | ![]() |
Heidi weet te vertellen dat ze eerst twijfelde of ze wel iets kon bijdragen: ik ben misschien niet zo handig of heb ergens minder verstand van. Maar dat valt reuze mee en gaandeweg maak je je zoveel dingen eigen, je leert
iedere dag! Ik vind ook dat iedereen hier echt wel iets kan doen, ook al heb je minder energie of “2 linker handen”, lacht Heidi. “Kijk maar naar mij.” En het leukste vind ik het om samen met de kinderen de dieren te knuffelen of de geitjes te borstelen zegt ze dan. We kunnen de kinderen ook leren hoe ze de dieren verzorgen moeten, als ze zelf een huisdier willen.
![]() | ![]() |
Ondertussen is de koffie ingeschonken en Heidi presenteert er een lekker koekje bij. Ze lacht en zegt: dat hoort erbij, daar rekenen de vrijwilligers op. De koektrommel is dan ook heel vaak weer snel leeg.
Ze benadrukt ook dat er over en weer respect is voor elkaar en zeer zeker een luisterend oor.
We hebben allemaal weleens een slechte dag, dan is het fijn om hier naartoe te komen. Je krijgt door de zorg voor de dieren zoveel terug: dieren oordelen niet, geven alleen maar liefde.
Ze zijn inmiddels een gezellig en leuk team geworden en kunnen op elkaar bouwen.
![]() | ![]() |
Kinderboerderij Didam ligt vlakbij het centrum van Didam en opent iedere woensdagmiddag haar deuren voor bezoekers, jong en oud. Iedere laatste zondag van de maand kun je er ook een kijkje komen nemen.